خاطرات جانبازی قسمت 11

اولین حضور بعد از مجروح شدن در منزل با وجود این‌که دلم راضی به‌ترک حرم نبود، ولی مادر گفت: بریم همه منتظر رفتن ما هستند و لذا مرا از حرم بیرون برده و با اصرار من به‌طرف خانواده و بعد از مدتها کنار خانواده رفتم. تصمیم سختی بود. چون در آن دوران هيچ امكاناتي براي من در منزل فراهم نبود، البته من هیچ آگاهی نسبت به نیازهای مجروحين جنگي نداشتم، و منهم که همیشه در بیمارستان بوده و همه امکانات مورد نیاز در آنجا فراهم بود.

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها